Ο ΕΠΙΛΟΓΟΣ ΤΗΣ ΣΥΜΜΟΡΙΑΣ

Και αφού τελικά απαλλαχθήκαμε επιτέλους από τα δύο σκουλήκια, χάρη στον βασιλιά της ζούγκλας, τώρα μπορούμε να συνεχίσουμε το έργο που είχαμε αφήσει πίσω.

Βέβαια, αν και ξέρω ότι δεν μπορεί να με ακούσει, επειδή ήταν κατά βάθος (μα πάρα πολύ βάθος), ένα καλό παιδί (παιδί, χα, χα, τρόπος του λέγειν βρε αδερφέ), είμαι υποχρεωμένο σαν ένα καλό ραπανάκι να του κάνω τον επικήδειο του.

Αγαπητέ μας πρώην Καφετζή, χθες ήσουν μέσα στην καλή χαρά, χαιρόσουν για την βόμβα που έριξες στον υπέροχο αγρό μου, νόμισες ότι και καλά είχες κερδίσει, αλλά σου το είχα πει. Το ραπανάκι μπροστά έχει την ουρά.

Πήγες να τα βάλεις με την φύση, πήγες να τα βάλεις με τον βασιλιά της ζούγκλας, κατέστρεψες με την βοηθό σου ένα τμήμα της ζούγκλας, αλλά δεν έμαθες ποτέ σου, ότι το λιονταρή έχει δόντια.

Χωρίς να το ξέρεις, τοποθέτησε μια βόμβα στην βοηθό σου. Μπορεί η έκρηξη να μην ήταν τόσο δυνατή, αλλά έκανε δουλειά. Τα χαλάσατε στην μοιρασιά καλέ μου καφετζή και τώρα βλέπω με δάκρια στις ρίζες μου το καφενείο σου να ερημώνει.

Ω φίλε μου Καφετζή, αν θέλεις μπορείς να μου στείλεις τα κλειδάκια του μαγαζιού σου (κωδικούς), και να στο κάνω μια ανακαίνιση. Κρίμα, κρίμα, να χαθείς πάνω στα τελευταία της ζωής σου.

Δύσμοιρε καφετζή μου, χάθηκες, δεν θα έχεις πλέον μούτρα να εμφανιστείς στην πιάτσα, πονάς, το ξέρω, αλλά στο είχα πει. Οι συμμορίες κρατάνε πάντα λίγο, ξέρεις γιατί; Χα, χα (συγχωρήστε με που γελάω καθώς εκφωνώ επικήδειους). Γιατί δεν τα βρίσκουν ποτέ στην μοιρασιά.

Στέγνωσε το στόμα μου, για αυτό σταματώ εδώ, δεν έχω όρεξη να πω άλλα, και αυτά που σου είπα πολλά ήταν. Από αύριο όλοι θα σε έχουμε ξεχάσει και εσένα, αλλά και την επάρατη συμμορία που πήγες να φτιάξεις. Αλήθεια που είσαι; Μήπως στην Ουρουγουάη; Είναι πολύ της μόδας το κράτος αυτό τελευταία.

Πάντως μετά από αυτό που έπαθες, αν ζεις, μην επιστρέψεις πίσω ποτέ. Η βοηθός σου σε ψάχνει για να σε τσακίσει, όπερ μεθερμηνευόμενο, σημαίνει ότι θα σε βγάλει από την μέση.

Πάντως αν έχεις πράγματι πεθάνει (το ελπίζω), μπορώ αν θέλεις να πιάσω έναν παπά (μπλιαχ), από τα γένια με ένα χαρτομάντιλο και με γάντια και να τον σύρω μέχρι τον τάφο σου. Αν και μάλλον θα είναι πολύ δύσκολο να τον βρω αφού και εσύ σαν ένας άλλος Μικρός (σιγά μη σε έλεγα και Μέγα), Αλέξανδρος δεν θα έχεις τάφο, χα, χα, χα, ίσως τον βρούνε κάποτε οι αρχαιολόγοι του μέλλοντος όταν θα ψάχνουν να βρουν που έθαβε η γενιά μας τα σκουπίδια, χα, χα, χα.