ΜΠΑΤΑΡΙΕΣ

Πέμπτη σήμερα και ήδη άρχισε να πιάνει σε όλους το μένος της φυγής. «Που θα πας το Σαββατοκύριακο;». Ο άλλος σκέφτεται για λίγο, ξύνει το τριχωτό της κεφαλής (άτσα και επιστημονικούς όρους το φυτό). Ξύνει, ξύνει και προσπαθεί να θυμηθεί αν στο πορτοφόλι του έχει κανένα euro ή όχι, γιατί φρόντισε να τα κάνει σκόνη όλα τα euro τα περασμένα Σαββατοκύριακα και τώρα χρωστάει ενοίκιο, κοινόχρηστα και έχει να πληρώσει ΟΤΕ, ΔΕΗ, Νερό και φυσικά το δάνειο για το αυτοκίνητο και την πιστωτική. Αλλά πάλι να πει ότι δεν θα πάει πουθενά δεν λέει.

Συνεχίζει να ξύνει όλο και πιο δυνατά το κεφάλι του, γύρω του έχει σχηματισθεί ένα αόρατο βουναλάκι από πιτυρίδα και στο τέλος, λίγο δηλαδή πριν να ματώσει λέει. «Θα δω, δεν ξέρω ακόμα…». Ο άλλος πάλι απτόητος του λέει. «Κοίτα να πας πουθενά κακομοίρη μου, γιατί χρειάζεται, πρέπει να γεμίζουμε τις μπαταρίες μας, δεν γίνετε αλλιώς…».

Τι ωραία έκφραση. «Να γεμίζουμε τις μπαταρίες μας». Τώρα άμα είσαι πολύ των λέξεων και των τύπων, κοιτάς μήπως ο άλλος έχει κάποιο καλώδιο στον κώλο που τροφοδοτείται από μπαταρίες, αλλά το προσπερνάς και απλά κάνεις αυτό που κάνει κάθε μοντέρνος Έλλην.

Πας και παίρνεις μερικά ακόμα φράγκα από την πιστωτική σου «Cash Cart» (δεν μπορεί κάθε Έλλην που σέβεται τον εαυτόν του και όχι τους άλλους, διαθέτει και από μια τέτοια, άλλωστε ακόμα και από εκεί να μην μπορεί να πάρει χρήμα, όλο και κάποιο κοροΐδο φίλος θα δανείσει…).

Έτσι αφού τελειώσεις και με αυτό, ξεφύγεις και από το άγρυπνο βλέμμα του διαχειριστή, θα είσαι πλέον έτοιμος να πάρεις τα βουνά και τα λαγκάδια με την συμβία σου ή με τον συμβίο σου (το τελευταίο γίνετε όλο και πιο διαδεδομένο τελευταία).

Στο τέλος αφού θα έχεις γίνει πτώμα από την κούραση (έχουν αδειάσει εντελώς οι μπαταρίες) από το πολύ βουνό και λαγκάδι, καταλήγεις να πληρώσεις τα μαλλιά της κεφαλής σου (αν έχεις και δεν είσαι τίποτα καράφλας), σε ένα ύποπτο ταβερνίδιο. Και αφού φάει και πληρώσει πάλι τα κρέατα από τους χασάπηδες της Αθήνας για κρέας από το χωρίο, παίρνει πάλι τον δρόμο της επιστροφής.

Εκεί ταλαιπωρείται για άλλη μια φορά από την κίνηση και αφού αδειάσει εντελώς τις μπαταρίες του πέφτει για ύπνο μιας και πρέπει πάλι την επόμενη μέρα να πάει στην δουλειά μπας και γεμίσει τις μπαταρίες και την άδεια πλέον τσέπη του.

Πάντως οι μπαταρίες πρέπει να φορτίζονται, είναι μόδα, δεν έχει γιατί και πως…