ΟΛΟΙ ΑΠΛΑ ΚΡΑΥΓΑΖΟΥΜΕ

Αρχίζω πλέον να αναρωτιέμαι, αν αυτός ο λαός (ο ελληνικός), έχει καμιά σχέση με τους έλληνες που έγραψαν Θερμοπύλες, Μαραθώνα κλπ, κλπ. Κάπου διάβασα ένα σχόλιο που έλεγε ότι οι Ιάπωνες είναι ξενέρωτοι και ότι δεν πανικοβάλλονται, περιμένοντας να τους δώσει διαταγές ο αυτοκράτορας.

Ναι, μπορεί να είναι και έτσι, αλλά γιατί εμείς οι έλληνες διαφέρουμε από τους ξενέρωτους (όπως τους χαρακτήρισε), Γιαπωνέζους; Τόσα μέτρα κατά των συμφερόντων μας έχει πάρει ο τύπος με το χαμηλό «IQ» και εντούτοις εμείς όλοι δεν κάνουμε καμία κίνηση, ώστε να του σπάσουμε το κεφάλι; Το ηλίθιου και των άλλων τριακοσίων βρικολάκων που χρόνια τώρα μας πίνουν το αίμα.

Έχουμε όλοι βολευτεί σε ένα σύστημα, του ραχατιού, δεν μας αρέσει να αγωνιζόμαστε, μόνο μας αρέσει να καθόμαστε μπροστά στου κουτί αποβλάκωσης και αν ακούσουμε κάποιον κόπανο δημοσιοκάφρο να λέει κάτι υπέρ μας πανηγυρίζουμε και ησυχάζουμε, χωρίς να καταλαβαίνουμε ότι αυτό γίνετε εσκεμμένα, για να απελευθερώσουν λίγο ατμό.

Από την άλλη πάλι όλοι εμείς (λίγη αυτοκριτική δεν βλάπτει), οι λεγόμενοι blogger, στηθήκαμε μπροστά στις οθόνες μας και γράφουμε (όπως εγώ τώρα κακή μου ώρα), νευριασμένοι κατηγορώντας τον ηλίθιο που πουλάει την χώρα μας, αλλά με τίποτα δεν μπορούμε να οργανώσουμε κάτι που θα κάνει τον λαό να ξυπνήσει επιτέλους και να τους στείλει όλους από εκεί που ήρθαν.

Γέμισε ο ελληνικός χώρος από blogg, που δεν κάνουν τίποτα άλλο, από το να βάζουν φωτογραφίες πορνό και video. Έλεος ρε παιδιά. Έχουμε τόσα προβλήματα στο κεφάλι μας και εσείς κάθεστε και προσπαθείτε να κερδίσετε μερικά «κλικ» από συνεχώς αυνανιζόμενους έλληνες.

Ας μπούμε καμιά φορά στην καρδιά του προβλήματος, ας οργανωθούμε και εμείς και ας μη κατηγορούμε συνεχώς τους δημοσιογράφους. Αυτοί καλά κάνουν και τα πιάνουν στηρίζοντας το σύστημα, εμείς που τους κατηγορούμε από τα blogg τι κάνουμε για να ανατρέψουμε επιτέλους αυτό το τρελό φαγοπότι του κεφαλαίου εις βάρος των λαών;

Τίποτα απολύτως, απλά κραυγάζουμε άναρθρα (όπως κάνω τώρα εγώ), αλλά χωρίς ουσία. Θέλουμε να κατέβει ο κόσμος κάτω, και φυσικά εμείς να καθόμαστε αναπαυτικά στο γραφείο μας, με τα χέρια στο πληκτρολόγιο και να μεταδίδουμε αν πέφτει ξύλο ή όχι στο κέντρο. Δεν γίνετε έτσι αγώνας μάγκες. Για αυτό, αν δεν κάνουμε έναν σωστό αγώνα, τότε καλύτερα να το βουλώσουμε.

Τώρα θα μου πεις, γιατί ρε ηλίθιο Ραπανάκι, δεν αναλαμβάνεις μια καμπάνια; Πώς ρε παιδιά; Εμένα με διαβάζουν εγώ και εγώ, άντε ένας ακόμα, άρα θα πρέπει να αναλάβει κάποιος που τον διαβάζουν κάποιοι εκατοντάδες. Ας κάνουμε επιτέλους κάτι, όχι μόνο λόγια του αέρα. Ας εκμεταλλευτούμε την τεχνολογία, όπως έκαναν όλοι και ας δώσουμε ένα μάθημα στους τριακόσιους κηφήνες που μπαστακώθηκαν στο σβέρκο μας και μας λεηλατούν…