ΚΑΛΟ ΚΑΝΑΠΕ ΝΑ ΕΧΕΤΕ

Εδώ και αρκετές μέρες, διάβαζα σε διάφορα blog, ότι οι του επάρατου κόμματος βουλευτές και υπουργοί έτρεμαν στην ιδέα, ότι θα πήγαιναν στην παρέλαση, γιατί είχαν τον φόβο ότι ντε και καλά θα τους γιαουρτώσουν ή θα τους κράξουν. Είχα την ελπίδα ότι μπορεί να έβγαιναν αληθινά όλα αυτά.

Βέβαια βαθιά μέσα μου ήξερα ότι ο έλληνας κοιμάται τόσο βαθιά, είναι τόσο δειλός που μου ήταν αδύνατον να πιστέψω ότι θα μπορούσε να συμβεί κάτι τέτοιο. Φυσικά δεν έπεσα έξω. Όλα πήγαν μια χαρά και δεν ακούστηκε ούτε «κιχ».

Το δυστύχημα για εμάς τους έλληνες, είναι ότι έχουμε πάρει στον λαιμό μας και όλους τους υπόλοιπους λαούς, αφού ο ηλίθιος πρωθυπουργός μας, κατάφερε να μας κάνει πειραματόζωα. Φυσικά από την δειλία που μας κατέχει (το σύνδρομο του γονατιστού ραγιά, απέναντι στον πασά), δεν κάνουμε τίποτα. Έτσι οι υπόλοιποι κηφήνες της συμμορίας που λέγετε Ενωμένη (τύφλα να έχει η ένωση), Ευρώπη, να μας έχουν σαν παράδειγμα απέναντι στους λαούς τους.

Η ιστορία μας κάλεσε να κάνουμε κάτι και εμείς, σαν τους προγόνους μας (δυστυχώς δεν πρέπει να έχουμε καμιά σχέση με αυτούς), αλλά εμείς δεν ήμασταν εκεί. Που ήμασταν; Μα φυσικά ή στις καφετέριες (κοινός τεμπελχανιά) ή στους καναπέδες μας, προσηλωμένοι στις μαλακίες που προβάλει το κάθε κανάλι.

Είναι φανερό πλέον, ότι έχουμε μείνει στις πρωτοπόρες ιδέες των δήθεν προγόνων μας και έτσι εμείς αρκούμεθα στο να κοιτάμε τι θα κάνουν οι άλλοι για εμάς, χωρίς εμάς. Γίναμε με λίγα λόγια, ουραγοί χωρίς καμία πρωτοβουλία. Αυτά και καλός σας καναπέδιαμα μάγκες…