ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ;

Κοίτα τώρα που πάω να φυτρώσω, αλλά δεν μπορώ να βλέπω να κοροϊδεύουν κάποιοι ασύστολα τους πολίτες. Εδώ και μερικά χρόνια κάποιοι μάλλον έχουν πιάσει το νόημα και έχουν στήσει ολόκληρες βιομηχανίες ρεμούλας και κομπίνας εις βάρος όλων εμάς των αφελών. Εκμεταλλεύονται την ευαισθησία του κόσμου πάνω στα θέματα περιβάλλοντος και ενώ μας έχουν βάλει να κάνουμε πολλές φορές και ένα χιλιόμετρο να βρούμε κάδους ανακύκλωσης εκείνοι τα περισσότερα υλικά που εμείς μαζεύουμε τα πετάνε στις χωματερές.
Ξέρετε γιατί; Διότι λέει δεν μπορούν να διαχωρίζουν τα μικρά χαρτιά μιας και αυτό το κάνουν με τα χέρια. Έτσι κρατάνε μόνο τα μεγάλα αντικείμενα και τα υπόλοιπα αντί να τα πολτοποιήσουν τα ρίχνουν στις χωματερές. Κι όμως έχουν αρπάξει την επιδότηση αλλά να κάνουν επενδύσεις ούτε που το σκέφτονται καθόλου. Μα κύριε ιδιώτη μου, αν όλα έπρεπε να τα επιδοτεί το κράτος, τότε και εγώ θα ήθελα να στήσω μια τέτοια επιχείρηση.
Αλλά δεν βαριέσαι, έτσι είναι ο έλληνας. Θέλει την βιλάρα του, το πολυτελές αυτοκίνητο του και ότι άλλο αγαθό κυκλοφορεί…! Φυσικά όλα αυτά τα κάνει απλά περιμένοντας ξαπλωμένος στο κρεβάτι, αρκεί να έχει μπάρμπα στην Κορώνη. Όλοι αυτοί που στήνουν επιχειρήσεις με κρατικές επιδοτήσεις έχουν πιάσει το νόημα. Άλλος ήταν σε κάποια νεολαία κόμματος, άλλος ήταν γνωστός κάποιου υπουργού, άλλος καλεί στα σαλόνια του τους τενεκέδες που μας κυβερνούν εδώ και χρόνια, έτσι μεταξύ αστακού, σαμπάνιας γαλλικής και φυσικά μαύρου χαβιαριού κλείνουν μεταξύ τους τις ρεμούλες.
Μένουμε τώρα όλοι εμείς με την εντύπωση ότι όλοι αυτοί θέλουν να σώσουν το περιβάλλον. Προσπαθούμε να διαχωρίσουμε τα σκουπίδια από τα ανακυκλώσιμα υλικά που στο τέλος τα λαμόγια πετάνε στις χωματερές. Μήπως λοιπόν όλα αυτά που ακούμε για την σωτηρία της Γης δεν είναι παρά ένα παραμύθι που στήθηκε απλά και μόνο για να βγάλουν λεφτά κάποιοι εις βάρος της συνείδησης μας. Φοβάμαι ότι θα πάψω πλέον να ανακυκλώνω τα σκουπίδια μου, δεν έχω καμιά όρεξη να πλουτίζουν κάποιοι εις βάρος μου και να με κοροϊδεύουν στα σαλόνια τους πασαλειμμένοι με τους αστακούς τους και με τα χαβιάρια τους, πίνοντας την γαλλική τους σαμπάνια εις βάρος των κορόιδων. Αν δεν μάθω ότι όλα τα ανακυκλώσιμα υλικά που μαζεύω έχουν αξία, δεν πρόκειται να συνεχίσω με τίποτα την προσπάθεια που κάνω. Α, και κάτι ακόμα ηλίθιοι, τενεκέδες, κάντε επενδύσεις αλλά αυτή την φορά μόνοι σας, όχι με την βοήθεια των φορολογουμένων, γιατί δεν μου έχει τύχει ποτέ να δω να στήνετε κάποια μικρή επιχείρηση με κρατική επιχορήγηση. Άντε μη τα πάρω τώρα και μπω σαν ραπανάκι εκεί που ξέρετε. Τελικά πολύ φοβάμαι ότι θα αρχίσω να τρώω τα υλικά προς ανακύκλωση που μαζεύω μιας και τα τρόφιμα άρχισαν να είναι ασύμφορα.