2 Σεπτεμβρίου 2008

ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΚΑΙ ΕΝΑΝ ΚΑΙΡΟ…


Μια φορά και έναν καιρό ήταν μια χώρα που την έλεγαν Αγελάδα. Μικρή χώρα αλλά ήξερε να πολεμάει, μέχρι που κάποιοι κατάφεραν να την μεταμορφώσουν έτσι που ο λαός της να ξεχάσει τι πάει να πει γενναιότητα. Αφού πρώτα την κατέλαβαν κάποιοι Ρωμαίοι. Μετά την κατέλαβε κάτι χειρότερο ακόμα και από τους Πέρσες ή Ρωμαίους. Ένα κράτος του κερατά που το ίδρυσαν πάλι κάποιοι Ρωμαίοι που δεν τα έβρισκαν στην μοιρασιά.

Αυτό το κράτος ονομάστηκε Βυζαντινή αυτοκρατορία. Αυτή λοιπόν η αυτοκρατορία υιοθετείσαι μεν την Αγελαδινή γλώσσα αλλά επέβαλε και μια Εβραϊκή θρησκεία που σε κανονικές συνθήκες δεν θα μπορούσε να σταθεί με τίποτα στην Αγελαδινή κοινωνία. Τα χρόνια πέρασαν, μαζί όμως με τα χρόνια και οι Αγελαδινοί έχασαν και την πραγματική εθνική ταυτότητα τους μιας και η εβραϊκή θρησκεία κατάφερε να αλώσει και την ψυχή τους.

Μετά ήρθαν οι Τούρκοι με το παρακλάδι της εβραϊκής θρησκείας τον μουσουλμανισμό και τελικά με τα πολλά οι Αγελαδινοί κατάφεραν να διώξουν τους τούρκους. Δυστυχώς όμως, αντί τα πράγματα να γίνουν καλύτερα για τους Αγελαδινούς, έγιναν πολύ χειρότερα μιας και άρχισαν να τους κυβερνούν κάποιοι που ήταν πουλημένοι εφιάλτες στους ξένους.

Μέχρι και σήμερα η Αγελάδα κυβερνιέται από εφιάλτες που όποτε καταφέρνουν να αναρριχηθούν στην εξουσία προσπαθούν να κλέψουν όσα περισσότερα μπορούν από τον λαό της Αγελάδας. Σκεφτείτε δε ότι σχεδόν από το 1950 η Αγελάδα κυβερνιέται από τις ίδιες οικογένειες λες και είναι θεσμός.

Σήμερα εν έτη 2008 την κυβερνάει ένα γουρούνι που όλο ψέματα λέει, ακούει δε στο όνομα Αλί Καραμάν και είναι ανιψιός του τουρκόσπορου που κυβέρνησε την Αγελάδα το 1950. Επί της εποχής του γενίτσαρου θείου του ψήφιζαν και τα δέντρα, τώρα άρχισαν να ψηφίζουν ακόμα και τα έτοιμα ψηφοδέλτια αρκεί να κρατηθεί στην εξουσία ο ανιψιός Αλί Καραμάν.

Υπάρχει και ένα άλλο σόι που λέγετε Ανδρέας Παπά, και αυτοί πάνε βασίλειο μιας και το κόμμα πάει από παππού σε γιο και ούτω καθεξής. Σήμερα αντίπαλος του γενίτσαρου είναι ο Γιώργος Ανδρέασπαπα, που το μυαλό του είναι πολύ κατώτερο από εκείνο του λαού της Αγελάδας, αν και από ότι δείχνουν τα πράγματα ο Αγελαδινός λαός θα τον φέρει και πάλι στην εξουσία.

Τα πιστεύω και των δύο αυτών ανίκανων ηγετών της Αγελάδας είναι ίδια με μικρές παραλλαγές τόσες ώστε να μπερδεύουν τον Αγελαδινό λαό για να βρίσκονται πάντοτε στην εξουσία και να μεγαλώνουν την αμύθητη περιουσία τους.

Και έτσι τα χρόνια περνάνε και ζούνε αυτοί πλούσια και οι Αγελαδινοί όλο και πιο φτωχά μιας και τους αρέσει να έχουν πάνω από το αγελαδινό κεφάλι τους ανίκανους ανθρώπους που το μόνο τους μέλημα είναι το πώς θα στραγγίζουν τους Αγελαδινούς και να δίνουν όλο και περισσότερα στα όρνεα που τους κρατάνε στην εξουσία, ξεγελόντας κάθε φορά τους ηλίθιους Αγελαδινούς.

1 ΠΟΤΙΣANE:

Ανώνυμος είπε...

very cool.

Δημοσίευση σχολίου

 

ΡΑΠΑΝΑΚΙ Copyright © 2008 Black Brown Art Template by Ipiet's Blogger Template