Βλέπω σήμερα νεαρά παιδιά να πηγαίνουν στην επέτειο του Πολυτεχνείου και χαίρομαι. Αμέσως μετά όμως θλίβομαι μιας και βλέπω τα ίδια αυτά παιδιά να αφήνουν ένα λουλούδι και μετά να πηγαίνουν σε παρακείμενες καφετέριες να απολαύσουν τον καφέ τους.
Κι όμως ο αγώνας του πολυτεχνείου δεν έχει τελειώσει ακόμα. Τα πρόσωπα άλλαξαν, αλλά οι νοοτροπίες των εκάστοτε κυβερνώντων δεν έχει αλλάξει σε τίποτα. Απλά μας έχουν περάσει γραμμή ότι και καλά έχουμε δημοκρατία. Ναι δημοκρατία μπορεί να μας φαίνετε ότι έχουμε, αλλά δυστυχώς είναι και πάλι κομμένη και ραμμένη στα μέτρα των συμφερόντων τους.
Άρα λοιπόν αγαπητοί μου νεαροί, δεν φτάνει να καταθέσουμε λουλουδάκια. Πρέπει να αγωνιστείτε (ακόμα ποιο δυνατά), για να μπορείτε και εσείς να έχετε δικαιώματα στην ζωή και όχι να αφήνετε την δήθεν δημοκρατία τους να σας πληρώνει ή να σας νοικιάζει στα αφεντικά τους (μιλάω για τα αφεντικά των δυστυχώς επιβαλλόμενων πολιτικών μας), με την εξευτελιστική (σχεδόν δουλεμπορική), τιμή των 600–700€ τον μήνα.
Οι γέροι πλέον έχουν κουραστεί, εσείς θα πρέπει να πάρετε πλέον την θέση τους και να αγωνισθείτε κατά της παγκόσμιας χούντας που δυστυχώς καλύπτετε κάτω από το φθαρμένο πέπλο της σημερινής τους δημοκρατίας.
Αφήστε λοιπόν τους καφέδες και πάψτε να βλέπετε την επέτειο αυτή σαν άλλη μια ευκαιρία καθισιού από το σχολείο. Άλλωστε για αυτό κήρυξαν την μέρα αυτή σαν αργία για τα σχολεία με έναν και μόνο σκοπό. Την απόλυτη φθορά της επετείου.
Η μέρα αυτή δεν είναι απλά άλλη μια αργία από τα μαθήματα του κώλου, είναι μια μέρα που θα έπρεπε να σας βάλει σε σκέψεις για το πόσο χάλια θα περνάτε αύριο, μεθαύριο, όταν πλέον δεν θα έχετε την οικογένεια σας να σας χώνει χρήματα στις τσέπες για να πιείτε τον ακριβό καφέ που θα σας σερβίρει κάποιος σας και εσάς με μισθό της πείνας.
Ο αγώνας σήμερα είναι πιο αναγκαίος από κάθε άλλη φορά. Μη σας κάνουν να πιστέψετε ότι υπάρχει κρίση (οικονομική), απλά θέλουν να καταργήσουν (κάτω από το καθεστώς του τρόμου), κι άλλα δικαιώματα των εργαζομένων, για να μας αναγκάσουν όλους να δουλέψουμε με ακόμα πιο χαμηλούς μισθούς.
Και να θυμάστε πάντα. Αν το κεφάλαιο είχε πάθει πραγματική κρίση, τώρα θα είχε αρχίσει ήδη ο Γ’ Παγκόσμιος πόλεμος.
0 ΠΟΤΙΣANE:
Δημοσίευση σχολίου