18 Δεκεμβρίου 2008

ΑΜΑΝ ΤΟ ΔΕΝΤΡΑΚΙ ΜΟΥ…


Ήθελα να ήξερα τι μυαλό κουβαλάει αυτός ο άνθρωπος. Μιλάω για τον δήμαρχο της Αθήνας, τον σοβαρό και υπεράνω της πολιτικής κύριο με τα γυαλιά που κάποτε ήθελε να το παίξει σοβαρός. Μιλάω για τον άνθρωπο που κάνει σαν να έχει μυαλό που μόνο ένα παιδάκι δύο χρονών μπορεί να έχει.

Τι είναι αυτά που λέει ο άνθρωπος. Και καλά να στολίσει (και το στόλισε) δέντρο την ώρα που ένας μικρό παιδί έχασε την ζωή του. Αλήθεια κύριε δήμαρχε της απόλυτης αμερικανιάς, δεν θα ήταν πολύ καλύτερα να πεις από μόνος σου ότι η Αθήνα μας, έχασε ένα μελλοντικό έλληνα και κατά συνέπεια θα πρέπει να πενθήσει φέτος. Κανείς δεν επρόκειτο να σε παρεξηγήσει. Ίσα–ίσα άνθρωπε θα νοιώθαμε όλοι πολύ πιο όμορφα από ότι νοιώθουμε με το κακόγουστο δέντρο σου, στημένο σαν βλήμα να μας θυμίζει το βλήμα που έριξε βλήμα στο παιδάκι.

Εκτός και αν γιορτάζεις για τον θάνατο ενός παιδιού ή κάνεις και εσύ τον τρελό σαν το βλήμα τον μπάτσο. Βέβαια αυτός έχει και ένα ελαφρυντικό ίσως, δεν είναι και εύκολο πράγμα να αποστηθίσει κανείς την γραμμή Κούγια. Μήπως και εσύ έχεις σύμβουλο τον Κούγια.

Τι να μπορεί να πει κανείς όταν σε ακούμε να ζητάς να αναβάλουμε για λίγο τον θυμό μας μέχρι να ανάψεις και να χαρείς το βλήμα που έχεις στήσει στο Σύνταγμα.

Άντε δήμαρχε, άμα περάσουν οι γιορτές θα σου κάνουμε δώρο και μια πιπίλα έτσι για να μην μπορείς να μιλάς. Γιατί μάλλον θα ήταν καλύτερα να πιπιλάς παρά να μιλάς. Να ου πούμε και τα κάλαντα;

Μπούλη μπελ, μπούλη μπέλ τραλαλά τραλαλά κλπ, κλπ, κλπ.



0 ΠΟΤΙΣANE:

Δημοσίευση σχολίου

 

ΡΑΠΑΝΑΚΙ Copyright © 2008 Black Brown Art Template by Ipiet's Blogger Template