ΕΝΑ ΡΑΠΑΝΑΚΙ ΠΟΥ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΜΙΚΡΟ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΕ ΜΕΓΑΛΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ

Όλη αυτή την εβδομάδα, ακούω λέει ότι είναι Μεγάλη Δευτέρα, μετά Μεγάλη Τρίτη, μετά Μεγάλη Τετάρτη και τέλος πάντων όλα αυτή την εβδομάδα είναι Μεγάλα. Κοιτάω εντωμεταξύ γύρω μου αλλά δεν βλέπω παρά ίδιες μέρες, ίδιους ανθρώπους, ίδια αυτοκίνητα και τέλος πάντων όλα είναι ίδια, τίποτα το μεγάλο.

Μαθαίνω επίσης ότι το Μεγάλο Σάββατο (πάλι μεγάλο), πατιέται ο θάνατος, αλλά τον μόνο που ξέρω μέχρι στιγμής που έχει πατήσει (τι πατήσει, τσακίσει είναι η σωστή λέξη), τον θάνατο είναι ο Μητσοτάκης. Λένε επίσης ότι και τα κόκκινα αυγά (κάτι σαν τα βαμμένα κόκκινα μαλλιά ένα πράγμα), πατάνε τον θάνατο. Έτσι και εγώ αρχίζω από εδώ και πέρα να βάφω και να σπάω δεξιά και αριστερά κόκκινα αυγά μπας και μπορέσω να δω τον θάνατο του Μητσοτάκη αφού θα ζήσω ίσως περισσότερο από αυτόν με τόσα κόκκινα αυγά.

Τώρα θα ήθελα να πω κι άλλα, αλλά φοβάμαι μήπως με παρεξηγήσουν κάποιοι και πουν ότι επειδή είναι μεγάλη εβδομάδα, γράφω και εγώ μεγάλα κείμενα και με πουν κλέφτη των εμπνεύσεων άλλων. Άρα θα περιοριστώ σε ένα μικρό κείμενο μη τυχόν και πουν. Α, το Ραπανάκι γράφει Μεγάλα κείμενα.

Από την άλλη το βλέπω πολύ μικρό το κείμενο, ή λόγο μεγάλης εβδομάδος μεγάλωσε και η οθόνη του υπολογιστή μου. Άντε βρε να σας πω επίσης να προσέχετε στους δρόμους, γιατί όλα έχουν μεγαλώσει τούτη την εβδομάδα. Σκέψου ότι και το «πραγματάκι» των Κινέζων που ζουν στην χώρα μας, λένε ότι μεγάλωσε κι αυτό. Μη ανησυχείτε φίλοι μας Κινέζοι, δεν κρατάει παρά μόνο μια εβδομάδα αυτό το μεγάλωμα, μετά πάλι μικρό θα γίνει, για αυτό δείξετε στις φίλες σας ότι είναι να δήξετε τώρα, μετά πάει πάλι θα το χάσετε το παιχνίδι.

Πάλι φύτρωσα εκεί που δεν έπρεπε. Αλλά τουλάχιστον αυτή την φορά με το δίκιο μου. Τι μόνο οι άλλοι, ευκαιρία βρήκα και ύψωσα και εγώ το μεγάλο ανάστημα μου. Α, ξέχασα να πω ότι αυτή την Μεγάλη Εβδομάδα βγάζει και η εκκλησία πολύ μεγαλύτερους δίσκους μιας και πέφτουν μέσα μεγαλύτερα λεφτά.

Γεια σας παιδιά και ίσως μιλήσω ξανά όταν η εβδομάδα γίνει και πάλι μικρή, γιατί δεν αντέχω πολύ τις μεγάλες εβδομάδες, γιατί κρατάνε πολύ. Πάω στον μικρό πάλι αγρό μέχρι να μικρύνουν πάλι όλα γύρω μου…