ΝΑ ΦΥΓΕΤΕ ΝΑ ΠΑΤΕ ΑΛΛΟΥ…

Επειδή στη ζωή πρέπει να προχωράμε πάντοτε μπροστά, δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να κοιτάμε και λίγο πίσω και χαμηλά. Κάποιοι θα βιαστούν να πουν ότι το φυτό τρελάθηκε. Όχι, δεν τρελάθηκα, απλά ξεκινάω κάπως έτσι (για το Δαφνί), αλλά αφήστε να ολοκληρώσω την σκέψη μου.

Παρακολουθούσα (το κάνω πολλές φορές), όχι, όχι πάλι βιάζεστε δε είμαι της ασφάλειας, ούτε φοράω γρι καμπαρτίνα με μαύρο γυαλί, συνεχίζω, παρακολουθούσα λοιπόν μια ελληνική ταινία της εποχής του 1940 μπορεί και πιο πριν. Έβλεπα λοιπόν αυτά που συνέβαιναν τότε στην πολιτική ζωή του τόπου, τα ίδια ακριβώς συμβαίνουν και τώρα.

Τίποτα απολύτως δεν έχει αλλάξει, το μόνο που έχει αλλάξει είναι οι δρόμοι. Έγιναν άσφαλτος, ενώ τότε ήταν χωματόδρομοι με λακκούβες, τώρα είναι από άσφαλτο αλλά με περισσότερες λακκούβες.

Το ίδιο και οι πλούσιοι, δεν έχουν αλλάξει καθόλου. Μια ζωή όταν ο υπάλληλος τους ζητούσε αύξηση μισθού, του έλεγαν ότι υπάρχει κρίση και είναι αδύνατον να κάνουν αυξήσεις, μειώσεις όμως ναι.

Το μόνο καλό τότε ήταν ότι οι βουλευτές του κάθε τόπου μπορούσαν τουλάχιστον να προσφέρουν και μια υπηρεσία σε κάποιον. Τον διόριζαν με κανένα τενεκέ λάδι. Τώρα όμως δεν διορίζουν αν αυτός ο τενεκές δεν γίνει μίζα. Άρα εδώ έχουμε χειροτερέψει σ’ αυτόν τον τομέα.

Το μόνο λοιπόν που άλλαξε είναι προς το χειρότερο, όλα αυτά τα πολιτικά ρεμάλια, οι τεμπέληδες από κούνια έχουν κληρονομήσει το επάγγελμα από τους παππούδες τους τρομάρα να τους έρθει.

Κοίτα απ’ αλλού το ξεκίνησα αλλού το καταλήγω, αλλά δεν μου έβγαινε αλλιώς. Τι να πει κανείς για το λουρί της πολιτικής. Αλήθεια έχουμε αναρωτηθεί ποτέ τι στο διάβολο θέλουμε τα τριακόσια ρεμάλια μαζί με τους παρατρεχάμενους τους και τους ταΐζουμε;

Ας μου βρει ένας ένα καλό που έχουν προσφέρει στον τόπο και θα κεράσω λουκούμι παγκοσμίας λήψεως (κάτι πρέπει να έχει ο καφετζής του Χαλαρά, δεν μπορεί).

Δεν στέλνουμε λέω εγώ εκείνον τον παππού της διαφήμισης με το παγωτό, στην βουλή να τους πει : «Μας τα έχετε κάνει τσουρέκια με τι θα και θα. Και εμείς παίζουμε το πουλί μας, αλλά όχι σαν και σας ελεκτρικά. Να φύγετε, να πάτε άλλου…».