Η ΜΙΚΡΗ ΧΑΪΔΩ ΚΑΙ ΟΙ ΔΑΦΝΕΣ

Τώρα άμα τα βάλω πάλι με τους παπάδες και τα στριγκάκια τους θα φταίω εγώ; Αυτή η παπαδιά που για να τηρήσει το έθιμο πετάγετε δεξιά και αριστερά η Δάφνη με τις δάφνες είναι θέαμα; Όχι ρε παιδιά πέστε μου τώρα;

Δεν λέω άντρας είναι ότι θέλει κάνει, αλλά αυτό το σπάσιμο της μέσης είναι φεμινιστικό τώρα; Τι στο καλό είσαι κυρά μου προκλητικά ντυμένη. Με το γυαλί κιόλας μου θυμίζεις εύκολη γραμματέα που φοράει το γυαλί στην μάπα για να βλέπει και τα μικρά μεγάλα και όχι γιατί τα έχει ανάγκη για να γράφει.

Ω, με πόση χάρη πέταγε τις δάφνες της η μικρούλα Χάιδω, το χάρη και τι μπρίο, κόλασε όλους τους γέροντες της εκκλησία με τις παρθενικές της κινήσεις. Τώρα κάθε γέρος που ήταν εκεί, έχει κρατήσει από ένα φύλλο δάφνη για να την θυμούνται.

Σιγοτραγουδούν οι γέροντες του εκκλησιάσματος το άσμα : «Όλα σε θυμίζουν, απλά και αγαπημένα, δαφνόφυλλα δικά σου εθιμοτυπικά…»

Τώρα θα μου πεις τι θέλω και φυτρώνω πάλι εκεί που δεν με σπέρνουν; Δεν άντεξα, το σκεφτόμουν όλη την εβδομάδα και σκεφτόμουν τα γεροντάκια που κόλασε η άτιμη η Χάιδω με τα φύλλα της δάφνης της. Για σκέψου τι τραβάνε τα κακόμοιρα τα μελιτζανάκια με αυτήν…!