Η ΔΟΥΛΑ ΚΑΙ Η ΣΑΡΟΥΛΑ

Μόλις λοιπόν το νινί σέρνει καράβι (η δούλα της Σάρας) έμεινε έγκυος μετά τις ανωμαλίες τους (τριάδα, τετράδα, πεντάδα, κανείς δεν ξέρει ακριβώς), άρχισε να παίρνει τα πάνω της. Άρχισε να φέρετε άσχημα στην μπάμπω την Σάρα.

Εμ βέβαια, σου λέει η κοπέλα, τι στο καλό (θα έλεγε στο διάβολο, αλλά κατά πάσα πιθανότητα δεν τον είχαν εφεύρει ακόμα), σας έδωσα το νεανικό μου νινάκι, θα είμαι ακόμα δούλα; Έτσι άρχισε να βάζει λόγια στο γέρο ξεκουτιασμένο και εκείνος τα έβαζε με την σειρά του με την μπάμπω.

Τα παίρνει στο γέρικο, ανώμαλο κρανίο της η μπάμπω (παλιά πουτάνα βλέπετε) και μια δυο την στέλνει στο καλό την μικρή με το τρυφερό νινί της. Βλέπεις τώρα το νινί της μικρής είχε γίνει άχρηστο, αφού είχε μείνει έγκυος.

Δρόμο παίρνει η μικρή και δρόμο αφήνει. Ζέστη, πολύ στην έρημο όπου βάδιζε (άλλα και βιβλικό το ραπανάκι, βάδιζε έγραψα το προσέξατε; Δεν είπα περπατούσε, για να μην προσβάλω την ιερότητα του βιβλίου), την βρίσκει ένας νταβραντισμένος τύπος, από αυτούς ντε τους νομάδες.

Αυτός είχε να δει γυναίκα από τον καιρό που είχε κατέβει σε όαση. «Που πας μαρί;» της λέει. Αυτή του εξηγεί την όλη κατάσταση με λεπτομέρειες. Ήρθε και άναψε ο αράπακλας. Κάτσε μωρή να σε…! Αυτή άρχισε τα : «Καλέ μη, καλέ τι…», φοβόταν βλέπεις μη χάσει τον Ισμαήλ που κουβαλούσε μέσα της. Τότε ο αράπακλας σκαρφίζεται ένα κόλπο.

Κάτσε μωρή, γιατί είμαι απεσταλμένος του «Κυρίου». Τι να κάνει η κακομοίρα η δούλα, άκουσε κύριο, και του έκατσε. Αφού ξεχαρμάνιασαι για τα καλά ο αράπακλας πάει να την κάνει. Εμ, σου λέει, καλά περάσαμε, αλλά όχι να μου φορτωθεί μαζί με ένα παιδί η δούλα.

Αυτή άρχισε να του λέει ότι θα τον ακολουθούσε και τέτοια. Τότε εκείνος της λέει. «Άκου, πήγαινε πίσω στα αφεντικά σου, γιατί αν συνεχίσεις να περπατάς μόνη σου, θα σε βρει κι άλλος σαν και εμένα και στο τέλος θα σου βγει το παιδί από το στόμα. Άντε γύρνα πίσω, παρακάλα την σκατόγρια και θα σε πάρει. Πες τους ότι το είπε ο απεσταλμένος του κυρίου»…!

Τι να κάνει η δούλα (δούλα γεννήθηκε, δούλα θα πέθαινε, μέχρι τώρα το ίδιο συμβαίνει, άλλους μας γεννάνε και άλλους μας κλάνουνε), βάζει την ουρά κάτω από τα σκέλια (τα πάντοτε ανοιχτά) και γυρνάει στους ανώμαλους.

Μετά μερικούς μήνες, γέννησε. Λένε ότι ο μπαστουνόγερος όταν η μικρή γέννησε τον Ισμαήλ ήταν 85 χρονών πια. Η Σαρούλα όμως ήθελε πάλι τα ανώμαλα της. Έλα όμως που η μικρή δουλίτσα είχε γίνει πια μαμά (και ξέρετε πώς κάνουν ορισμένες μόλις γίνουν μαμάδες, σταματάει η ζωή για αυτές), έτσι δεν καθόταν σε κανέναν για να μπορεί να παίρνει μάτι η ανώμαλη Σάρα και ο πόρνος γέροντας της.

Άρχισαν να ξεσπάνε πάλι καυγάδες, έτσι η μικρή και Ισμαήλ της πήρανε τον δρόμο της ερήμου. Σου λέει η κοπέλα να την κάνω και δεν ξέρεις καμιά φορά, μπορεί να βρω στο δρόμο κανένα κορόιδο νομάδα και του φορτωθώ, μπας και αποκτήσει και το μούλικο πατέρα…

Θα συνεχίσω όμως αργότερα, γιατί παρακάτω τα πράγματα αγριεύουν. Υπομονή να έχετε και θα παρακολουθήσετε πολύ όμορφα και λάγνα πράγματα…