ΤΡΕΜΕΤΕ ΤΟΥΡΚΟΙ ΘΑ ΣΑΣ ΠΑΡΟΥΜΕ ΜΙΑ ΠΙΠΑ (ΤΣΙΓΑΡΟΥ)

Σήμερα περπατούσα μέχρι το περίπτερο (σιγά μη περπατούσα παραπάνω από 200, άντε βία 250 μέτρα), για να πάρω τσιγάρα. Σιγά και με το πάσο μου. Άλλαξα έναν δρόμο για να μη περάσω από μια μεγάλη εκκλησία (μαγαζί πολυτελείας) και πέσει καμιά καμπάνα στο κεφάλι μου.

Μπροστά μου περπατούσαν δύο τύποι (κλασικοί παλιοί Κηφισιώτες), σέρνοντας τα πόδια τους (και μετά λέμε για τον Μητσοτάκη, αυτός που έχει μπόλικο χρήμα, δεν πεθαίνει εύκολα) και μιλούσαν για τις εκλογές.

Έκοβε ο ένας, έραβε ο άλλος. Φυσικά και οι δύο δεξιά τομάρια (τι όμορφη λέξη, τα λέει όλα), με μεγάλες σίγουρα συντάξεις. Εγώ από πίσω, έτσι για να ακούω τι λένε, γιατί μη ξεχνάμε ότι αυτοί οι μπάρμπες (όχι οι κούκλες, μπάρπες από το μπάρμπας), αποφασίζουν για το μέλλον των νέων ανθρώπων, αφού έτσι κι αλλιώς η χώρα μας έχει γίνει φωλιά τέτοιων.

Ήμουν σίγουρος ότι θα ψήφιζαν Νέα (τόσα χρόνια και ακόμη να γεράσει) Δημοκρατία. Χα, χα, έπεσα έξω. Δεν ήταν απλώς δεξιοί, όχι, ήταν φασίστες. Πήγαιναν χέρι, χέρι με τον τύπο που είναι η τουαλέτα των περιστεριών.

Έλεγε λοιπόν ο ένας στον άλλον (στα πάντα συμφωνούσαν τα δοχεία νυκτός).

«Τον, άκουσες τον αρχηγό; Μια χαρά τα είπε. Εμ, μακάρι να βγει και να διώξουμε τους μουσουλμάνους και όλους τους αλλοδαπούς»…

«Ναι, έτσι, είναι, εδώ είναι Ελλάδα (μπράβο μεγάλοι), άμα θέλουν να πάνε στην Τουρκία, εδώ δεν μπορούμε να τους ανεχτούμε…».

Δεν χρειάζεται να γράψω άλλα από αυτά που έλεγε ο βόθρος τους (οχετός τους αν θέλετε και σας κάνει ποιο σικ). Το μόνο όμως που αξίζει να αναφέρω είναι ότι ο ένας από τους δύο, κάποια στιγμή είπε : «Χθες έφερα έναν αλβανό και έναν πακιστανό να μου βάψουν την μάντρα, βάφουν καλά και παίρνουν ψίχουλα, ευτυχώς δηλαδή γιατί κάποτε οι έλληνες μάστορες παίρνανε ένα κάρο λεφτά για να σου κάνουν δουλειά και αυτό αν τους έβρισκες κιόλας».

Με συγχωρείται, αλλά εκείνη την στιγμή μου ήρθε να δώσω ένα σάλτο και να τους τραβήξω μια γερή σφαλιάρα από πίσω, να καταπιούν τις μασέλες τους. Από την μια ρε ραμολή βρίζεις και θέλεις να φύγουν οι αλλοδαποί και από την άλλη σου αρέσει που τους εκμεταλλεύεσαι και τους δίνεις μερικά ψίχουλα;

Μπράβο ρε ρεμπεσκέδες και εσείς και ο καμπούρης αρχηγός σας. Δεν το έκανα βέβαια, γιατί είναι πολύ κοντά το αστυνομικό τμήμα και δεν είχα καμιά όρεξη να πάω μέσα Σαββατοκύριακο. Το μόνο όμως που έκανα, ήταν να τους προσπεράσω και μόλις έφτασα δίπλα τους, είπα.

Αγοράκια, με εσάς θα πάρει την Βασιλεύουσα του πρωκτού η αποθήκη της κουτσουλιάς; Κάτι με έβρισε ο ένας, αλλά δεν κατάλαβα τι ακριβώς είπε, αφού από τα νεύρα του άρχισε να πνίγεται και η μασέλα του κουνιόταν σαν παλαβή πόρνη μέσα στο στόμα του, χορεύοντας τον χορό (όχι της κοιλιάς), των μαραμένων ούλων. Απομακρυνόμουν και γελούσα δυνατά, ενώ τους άκουγα να πνίγονται από τον βήχα, οι χριστιανοί του αγαπάτε αλλήλους, χα, χα, χα…