ΘΑ ΜΠΟΥΜΠΟΥΚΙΑΣΟΥΜΕ

Κυριακή, είπαμε να κοιμηθούμε λίγο παραπάνω σήμερα. Χμ…έτσι νόμιζα και εγώ. Από τις έξη η ώρα στην ρίζα μου (εσείς οι άνθρωποι λέτε «στο πόδι», εγώ όμως έχω ρίζες όχι πόδια). Τώρα θα μου πεις γιατί από τις έξη η ώρα στην ρίζα;

Διότι ζω στην χώρα του χριστιανισμού, έτσι όπως οι άλλοι έχουν τους χότζες να τους ξυπνάνε με αλαλαγμούς, εμείς εδώ έχουμε τους παπάδες που πατάνε ένα κουμπί και αρχίζουν να βαράνε εκείνα τα σιδερένια βαρέλια (καμπάνες αν δεν απατώμαι τις λένε).

Βλέπεις έχω την ατυχία ο αγρός μου να βρίσκετε διακόσια μέτρα από την εκκλησία. Μπορεί μεν να μην το βλέπω το πολυτελές μαγαζί, αλλά ακούω τα «ντράγκα, ντρούγκα» που κάνει για να μαζέψει τα βόδια.

Έτσι, αφού πρώτα έριξα ένα καλό βρίσιμο, έκανα το μπανάκι μου, είπα να ξυριστώ, αλλά βαρέθηκα και μετά βγήκα στον κήπο μου για να πιώ το καφεδάκι μου. Σιγά μη και με άφηνε ο πόρνος παπάς.

Άρχισαν πάλι τα «ντράγκα, ντρούγκα» από τα ανάποδα καθίκια να μου τρυπάνε τα τύμπανα. Σκεφτόμουν, γιατί άραγε θα πρέπει να υπομένει υποχρεωτικά κάποιος όλο αυτό το μαρτύριο της απόλυτης ηχορύπανσης; Είμαστε ή δεν είμαστε Ευρωπαίοι (του πρωκτού, σικ ε;).

Αν λοιπόν είμαστε Ευρωπαίοι, γιατί τα μαγαζάκια πρέπει να διαθέτουν αυτές τις μηχανές που σου σπάνε τα αυτιά; Τώρα πλέον δεν είμαστε μόνοι μας. Υπάρχουν και άλλα καθίκια που δυστυχώς πιστεύουν σε άλλα δόγματα. Αυτοί γιατί πρέπει να είναι υποχρεωμένοι να ακούνε τους κτύπους αυτού του στρογγυλού πράγματος (σαν παπάρι δεν είναι;) στα τοιχώματα του ανάποδου καθικιού;

Ξέχασα βέβαια, ότι ζούμε στην χώρα που δρα ο φανατικός, ο λάτρεις των αρχαίων ελλήνων, αλλά και λάτρεις των βυζαντινών βασανιστών μας. Ξέρετε, μιλάω για τον κουμπάρο του Μπουμπούκου και της Μπουμπούκας που τα έχει μπερδέψει όλα μαζί και τα έχει κάνει αχταρμά (αχταρμάς, τούρκικη λέξη που σημαίνει, όλα ανακατεμένα. Όπα μόρφωση το λαχανικό).

Δεν συνεχίζω άλλο. Μου έχει σηκωθεί……η τρίχα (αμέσως στο πονηρό το μυαλό σας) και τα νεύρα μου είναι έτοιμα να εκραγούν. Άσε που σήμερα όλη μέρα θα μας τα ζαλίσουν……τα αφτιά μας με τους πράσινους, τους κίτρινους και τους μπλε κόκκους τους (εκλογές).

Θα γεμίσει πάλι η τηλεόραση με την ρυπαρή φάτσα του ανεκδιήγητου εκείνου Μπουμπούκου να ωρύετε για το πότε θα πάρουμε την Αγία Σοφία (πρώτη μου φορά ακούω κτήριο να είναι άγιο, αλήθεια τι έχει κάνει και άγιασε;).

Πάντως όπως και να έχει σήμερα θα είναι μια βασανιστική ημέρα. Από το πρωί η καμπάνες, το βράδυ ο βόθρος του μπουμπούκου, θα πάθουμε μουμπουκίαση.

Το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι να φύγουμε να πάμε αλλού. Γιατί κι άλλοι παίζουνε το πουλί τους, αλλά όχι και ελεκτρικά…! Όπως ο μπουμπύκος…!