ΤΣΙΓΑΡΟ

Πρέπει να αρχίσουμε σιγά–σιγά να πιάνουμε και τα επιμέρους που μας σερβίρουν δήθεν για το δικό μας καλό. Είδατε τον τίτλο του κεφαλαίου; Ναι, ναι θα μιλήσουμε για το τσιγάρο, θα μιλήσουμε για το κάπνισμα. Θα μιλήσουμε για το μεγάλο ενδιαφέρον τους για την υγεία της μάζας. Κάποιος από αυτούς ξύπνησε ένα πρωί σκεπτόμενος: «Αχ, αυτές οι κακόμοιρες οι μάζες, αυτοί οι κακόμοιροι οι φτωχοί, πεθαίνουν καπνίζοντας, πρέπει να τους μάθω —επειδή εγώ έχω περισσότερο μυαλό— να μην καπνίζουν, πρέπει να ζουν όσο πιο πολύ γίνετε, όχι για κανέναν άλλο λόγο, αλλά να μη χάνουν και τα χρήματα που έδιναν μέχρι τώρα για να πάρουν σύνταξη…». Πιστεύετε ότι έτσι σκέφτηκε ή σκέφτηκαν κάποιοι πλούσιοι; Αν πιστεύετε κάτι τέτοιο, τότε πηγαίνετε στον καθρέπτη του σπιτιού σας, κοιτάξτε το πρόσωπο σας και προσπαθήστε να δείτε τον ηλίθιο που έχετε απέναντι σας. Αν πάλι δεν πιστέψατε ούτε μια φράση από όλα αυτά, τότε αρχίστε να ψάχνετε γιατί τόσο ενδιαφέρον για την υγεία μας.

Κάποιοι από σας φέρατε στο μυαλό σας την εύκολη λύση. Κάποια θα σκεφτήκατε: «… χα… τα λες όλα αυτά γιατί είσαι καπνιστής και δεν σε συμφέρει αυτό που συμβαίνει τώρα, δεν σε συμφέρει γιατί βλέπεις ότι αποξενώνεσαι από την κοινωνία μιας και είσαι καπνιστής…». Πράγματι είμαι καπνιστής. Μακάρι να μπορούσα να πιστέψω ότι όλα όσα κάνουν είναι για το καλό μου και για το καλό σας. Θα μπορούσαν να με πείσουν αν οι τροφές που μου πρόσφεραν δεν περιείχαν «δηλητήρια», να ήταν καθαρές, η ατμοσφαιρικοί ρύποι να βρίσκονταν σε χαμηλό επίπεδο, η ατμόσφαιρα να μη επιβαρύνονταν από τα βιομηχανικά τους απόβλητα, τα νερά που πίνω να μην περιείχαν ραδιενεργά υλικά από τις βιομηχανίες τους και–και…! Αν όλα αυτά ήταν καθαρά, τότε θα πίστευα ότι πράγματι εγώ κάνω κακό στον εαυτόν μου και σε όλους τους άλλους, βάζοντας και βγάζοντας τον γαλάζιο «δηλητηριώδη» καπνό του τσιγάρου μου.

Αλλά δεν είναι μόνο αυτοί οι λόγοι που με κάνουν να ψάχνω την αιτία όλης αυτής της προπαγάνδας, υπάρχουν και άλλοι πολλοί λόγοι που με κάνουν καχύποπτο. Ένας από τους πιο σοβαρούς λόγους για αυτήν μου την καχυποψία είναι το χρηματικό, όπου δεν υπάρχει κέρδος για αυτούς, δεν υπάρχει τίποτα. Άρα λοιπόν, εάν πράγματι το κόψιμο του τσιγάρου μας κάνει να ζούμε περισσότερο καιρό, τότε θα πρέπει να μας πληρώνουν για περισσότερο καιρό τις συντάξεις μας. Αυτό όμως δεν θα τους στοιχίζει περισσότερα λεφτά; Άρα κάπου αλλού βρίσκετε η αιτία. Που; Μέχρι αυτή την στιγμή που γράφονται αυτές οι σειρές, δεν είμαι σε θέση να απαντήσω με απόλυτη σιγουριά. Βέβαια πολλές σκέψεις περνούν μέσα από το μυαλό μου, αλλά για καμία δεν είμαι σίγουρος 100%. Παρ’ όλα αυτά θα καταθέσω μερικές εδώ, με την ελπίδα ότι μπορεί να έχω την βοήθεια σας. Δεν θέλω όμως να μου δίνεται απαντήσεις με την μορφή αντιπαράθεσης, μεταξύ καπνιστών και μη καπνιστών. Δεν είναι αυτός ο σκοπός μας, αυτός είναι σκοπός αυτών, των «ολίγων», να χωρίσουν δηλαδή σε μικρά–μικρά στρατόπεδα ώστε να μπορεί να μας διαχειρίζεται καλύτερα. Αλλά από την άλλη θέλουν να μας παγκόσμιο–ποιήσουν.

Για να προσπαθήσω να βρω όμως τον λόγο, όσο περνάει από το μυαλό μου. Αυτή την στιγμή ο ένας λόγος που περνάει είναι ότι κάτι τρέχει μεταξύ «κυβερνητών» και ασφαλιστικών εταιρειών. Οι ασφαλιστικές εταιρείες, όταν μας ασφαλίζουν —ασφάλειες ζωής— θυμάστε ότι μας ρωτάνε εάν είμαστε καπνιστές; Αυτοί λοιπόν έχουν δώσει εντολές για να σταματήσουμε το κάπνισμα, ίσως γιατί σκέφτονται ότι θα τους στοιχίσουμε πολύ λιγότερα λεφτά μέσω συντάξεων παρά να μας νοσηλεύουν στα νοσοκομεία με σοβαρές ασθένειες. Έχουν σκεφτεί ότι τα συντάξιμα χρόνια είναι ασφαλώς πολύ λιγότερα από τα χρόνια που μας αρμέγουν. Ένας καλός λοιπόν λόγος μοιάζει αυτός.

Ένας άλλος πάλι λόγος μπορεί να είναι ότι θέλουν να βγάλουν από την μέση τους αγρότες, καπνοπαραγωγούς. Έτσι όπως θέλουν να συγκεντρώσουν όλη την δύναμη σε «λίγους», έτσι και μια χώρα ίσως θα πρέπει να παράγει καπνό και αυτή —από ότι φαίνετε— δεν είναι άλλη από την Αμερική. Ξέρετε ότι ένα θέατρο παραλόγου παίζετε στο διεθνές προσκήνιο; Ποιο είναι αυτό, μα οι αμερικάνοι που δήθεν κόπτονται να σταματήσουν όλοι οι κάτοικοι του πλανήτη το τσιγάρο, αυτοί οι ίδιοι οι αμερικάνοι είναι που επιδοτούν τους καπνοπαραγωγούς τους. Κι όμως οι δικοί μας «ηγέτες» ακολουθούν τις οδηγίες των αμερικάνων. Φαντασθείτε τι θα συμβεί, όταν όλοι οι καπνοπαραγωγοί αγρότες όλου του κόσμου σταματήσουν να καλλιεργούν καπνό. Μα φυσικά αυτοί που θα μείνουν μοναδικοί καπνοπαραγωγοί, αυτόματα θα έχουν το μονοπώλιο.

Μπορώ να βρω χιλιάδες λόγους, ένας άλλος πάλι είναι ότι μπορεί να βρίσκετε στα σκαριά το «βιομηχανικό» τσιγάρο που δήθεν δεν θα μπορεί να μας κάνει κακό, μπορεί να είναι μεν πολύ ακριβό και θα είναι για τους «λίγους», αλλά αυτό θα επιτρέψει το φυσικό τσιγάρο να περάσει στην παρανομία, όπως η ηρωίνη, αυτό όμως θα έχει αποτέλεσμα να φέρει περισσότερο πλούτο στις τσέπες αυτών που διοικούν πραγματικά τον κόσμο.

Πάντως όποιος και να είναι ο λόγος για το κυνήγι του τσιγάρου, το μόνο λόγο που δεν μπορώ με τίποτα να παραδεχτώ είναι ότι το κάνουν για το καλό μου, μας. Δεν μπορώ να φαντασθώ ότι τεράστιες βιομηχανίες ανά τον κόσμο, με τεράστια συμφέροντα, θα μπορούσαν να αφήσουν κάποιους να τους πάρουν έτσι εύκολα την πίττα από το στόμα. Εδώ με πολύ λιγότερα οικονομικά συμφέροντα και πάλι κάνουν ότι θέλουν τους κυβερνώντες, τώρα πώς άφησαν να τους κηρύξουν ένα τέτοιο πόλεμο και μάλιστα υποχώρησαν χωρίς καν να δώσουν μάχη, αντιθέτως μάλιστα συναινούν σ’ αυτό αδιαμαρτύρητα. Αυτό και μόνο θα πρέπει να μας κάνει καχύποπτους.

Για φαντασθείτε μια τεράστια βιομηχανία καπνού όπως η Philip Morris να δέχεται χωρίς καν να δίνει μάχη, το κλείσιμο της; Λέτε αυτή η βιομηχανία να μην έχει δικούς της ανθρώπους που θα μπορούσαν ανά πάσα στιγμή να επηρεάσουν, τους φτηνούς πολιτικούς; Σε όλες τις χώρες του κόσμου οι πολιτικοί είναι διεφθαρμένοι έτσι και αλλιώς. Άνετα λοιπόν θα μπορούσε να εξαγοράσει όλους αυτούς. Μιλάμε για βιομηχανίες που άνετα θα μπορούσαν να αγοράσουν ολόκληρες χώρες μαζί με τον πλούτο τους. Θέλετε λοιπόν να πιστέψω ότι αυτές οι βιομηχανίες, αυτοκρατορίες ήταν ποτέ δυνατόν να δέχονται έτσι αδιαμαρτύρητα την ήτα τους; Βέβαια υπάρχει και το ενδεχόμενο να μη κάνουν τίποτα μιας και βλέπουν ότι οι μάζες δεν ακολουθούν τους πολιτικούς της. Ίσως αυτό είναι που τους κάνει να μη προβαίνουν σε καμιά ενέργεια. Ίσως επίσης επειδή υπάρχουν πολλοί σαν και μένα, που ακόμα και αν ήθελαν να κόψουν το τσιγάρο, δεν το κάνουν τώρα για να μη συναινέσουν στο παιχνίδι τους.

Όπως και να έχει πάντως, η μεγάλη αλήθεια είναι ότι όλοι εμείς οι καπνιστές είμαστε δεμένοι στο άρμα του θανάτου, που κάποτε μας το σέρβιραν έντεχνα και μέσα από τον κινηματογράφο, δεν μπορώ να ξεχάσω με τίποτα, όταν ήμουν μικρός, τις ταινίες που πρόβαλαν στον κινηματογράφο, που όλοι οι πρωταγωνιστές, αλλά και οι πρωταγωνίστριες δεν έκαναν τίποτα αλλά από το να μας επιδεικνύουν τις καπνιστικές ικανότητες τους. Οι γαλάζιες τουλίπες, σκέπαζαν μυστηριακά τα πρόσωπα τους. Οι κινήσεις που έκαναν ήταν μεγαλειώδεις, σχεδόν αυτοκρατορικές, όταν έβγαζαν τα υπέροχα, αρχοντικά πακέτα των τσιγάρων από τις τσέπες τους, ακόμα και οι περίφημες ταμπακέρες με ζωγραφισμένους θυρεούς επάνω που μας έκαναν να λαχταράμε το τσιγάρο. Κι όμως κάποτε κυνήγησαν τα ποτά, αλλά με αυτό το θέμα θα ασχοληθούμε στο επόμενο κεφάλαιο.