Η κρίση φαίνεται άρχισε να κτυπάει τις μεγάλες επιχειρήσεις που λέγονται εκκλησίες. Έτσι αποφάσισαν ότι οι παλαιοί άγιοι έπαψαν να πουλάνε, άρα θα πρέπει να δημιουργήσουν νέους αγίους για να τρέξει ο πας κόπανος να προσκυνήσει, αλλά πάνω απ’ όλα να αφήσει τον οβολό του.
Ε, μα δίκιο έχουν. Τι στο καλό, κλέφτες να γίνουν; Στο κάτω – κάτω όλες τις εντολές που τους έδωσε ο θεός τους τις έχουν παραβεί. Αν τώρα αρχίσουν να παραβαίνουν και αυτή την εντολή φανερά, τότε πια θα γίνει πολύ φανερό. Να γιατί οι τύποι αποφάσισαν να φτιάξουν τίποτα καινούργιους αγίους.
Αλλά για στάσου. Πώς μπορεί κανείς να γίνει και να ονομαστεί άγιος; Μπα τίποτα το σπουδαίο. Ακόμα και τίποτα να μην έχει κάνει καλό, οι παπάδες μπορούν άνετα να χρήσουν κάποιον άγιο. Αρκεί βέβαια να μπορεί να βλέπει τις ρίζες μας ανάποδα. Λένε ότι έκανε και πέντε έξη θαύματα και από εκεί πάνε και οι άλλοι.
Ξέρεις φίλε αναγνώστη; Είναι κι αυτό ένα προσόν. Ποιο προσόν; Μα να κατασκευάζεις αγίους. Παλιά μάλιστα βγαίνανε με το κιλό. Όσες και οι ημέρες του χρόνου. Τώρα επειδή δεν θα έφταναν μόνο οι μέρες του χρόνου, αποφάσισαν ότι μπορούσαν να έχουν και καμιά δεκαριά κιλά οσίους.
Σου έφτιαχναν αγίους και οσίους να γλύφεις τα δάκτυλα σου. Ένα μήνα πιο μπροστά, πήγαινε ένας παπάς, εύρισκε ένα χωράφι της αρεσκείας του, έπειτα κοιμόταν κάπου εκεί κοντά, κατά προτίμηση τους καλοκαιρινούς μήνες και μόλις ξυπνούσε έλεγε ντε και καλά ότι είχε δει στον ύπνο του κάποιον ή κάποια. Επειδή δεν τον πίστευαν αμέσως οι καχύποπτοι χωριάτες, επαναλάμβανε κάθε μέρα ότι έβλεπε στον ύπνο του τα ίδια.
Μετά έπαιρνε μια εικόνα, δεν έχει καμιά σημασία τι θα παρίστανε η εικόνα (συνήθως έναν καχεκτικό τύπο με βλοσυρό και γεμάτο κακία βλέμμα), την έχωνε στο χωράφι και άρχιζε να λέει ότι ο τάδε βλοσυρός τυπάκος του είπε που θα τον βρει και εκεί που θα τον βρει να κάνουν έναν ναό που θα δώσουν το όνομα του βλοσυρού τύπου ή τύπισσας, δεν είχε σημασία.
Στο τέλος έπειθε τον κεφάλα που είχε το χωράφι και άρχιζαν το σκάψιμο. «Τσουπ» να σου ξεφύτρωνε η εικόνα. Πάει το χωράφι του μάπα. Το έπαιρνε ο παπάς (τι τόσο κόπο έκανε), έκτιζε μια εκκλησία, κι αν ήταν λίγο πιο καχύποπτος ο κεφάλας που είχε το χωράφι, του έλεγαν ότι με την βοήθεια του τάδε δικού του πεθαμένου είχαν βρει την εικόνα, ανακήρυτταν άγιο και τον συγγενή του κεφάλα και εκείνος ευχαριστημένος πλέον αλλά χωρίς χωράφι, δούλευε αγόγγυστα στο χωράφι για ένα πιάτο φακή.
Βέβαια σήμερα τα πράγματα έχουν αλλάξει κομματάκι. Δύσκολο να πιστέψει κάποιος ότι βλέποντας όραμα θα βρουν εικόνα. Άντε τώρα να πιστέψει ο Μπούτας ότι στο χωράφι του βρέθηκε εικόνα. Έτσι εδώ και πολλά χρόνια δεν βρίσκονται πια εικόνες. Το θέμα όμως είναι, ότι έτσι πέφτουν πολύ οι πωλήσεις και με την κρίση δεν είναι εύκολο πράγμα.
Το καλό όμως είναι ότι ακόμα υπάρχουν εκατομμύρια ηλίθιοι που θέλουν να δουν αγίους. Έτσι σκέφτηκαν ότι καιρός είναι να ταΐσουν με αγίους αυτούς όλους τους κόπανους. Να γιατί άρχισαν και πάλι το παραμύθι περί αγιοποιήσεων. Τι έκανε αυτός; Α, αυτός έδινε από μια φέτα παξιμάδι σε κανέναν φτωχό που έβλεπε. Ωραία, άγιος, άγιος. Αυτός τι έκανε; Α, αυτός χάιδευε τα παιδάκια του ορφανοτροφείου. Πού τα χάιδευε; Πολλά ρωτάς, δεν έχει σημασία το πού τα χάιδευε. Σημασία έχει ότι τα χάιδευε. Εντάξει, εντάξει άγιος και αυτός. Έτσι μπράβο, δεν θέλουμε αντιρρήσεις.
Τώρα βέβαια, για να λέμε και του στραβού το δίκιο, δεν φταίνε αυτοί. Φταίει το κενό κεφάλι κάποιον που πιστεύουν σε πράγματα που ποτέ δεν αποδείχτηκαν. Αλλά δεν βαριέσαι. Ανάγκη έχουν οι περισσότεροι από κάτι τέτοια για να μην νοιώθουν μόνοι τους. Σκοτώνει ο άλλος και σου λέει ότι ο διάβολος τον έβαλε. Α, τρελός είναι λένε και μπαμ τον κλείνουν στο ψυχιατρείο. Τώρα γιατί δεν τον πιστεύουν ότι ο διάβολος τον έβαλε; Ενώ πιστεύουν ότι υπάρχει θεός, δεν πιστεύουν ότι υπάρχει ο διάβολος.
Είναι κατά πώς συμφέρει βρε αδελφέ. Έχουμε ανάγκη τον θεό για να του φορτώνουμε τις αδυναμίες μας, αλλά και να στήνουμε βιομηχανίες παραγωγής αγίων και λοιπών οσίων.
1 ΠΟΤΙΣANE:
εχουμε καινουργιο αγιο και δεν το ακουσα???
πως σου ηρθε αυτο τωρα??
αν και δεν ξερω.. χαιρομαι οταν γραφεις
καλησπερες
Δημοσίευση σχολίου