12 Ιουνίου 2010

ΚΑΝΑΠΕΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΕΥΧΗ


Καιρό είχαμε να τα πούμε; Μπορεί, αλλά ποιος έχει όρεξη να διαβάζει αυτά που θα γράψει ένα ραπανάκι που μάλιστα θίγει κάθε τόσο και την εβραϊκή θρησκεία που με τόσο μόχθο κάποιοι κατάφεραν να εγκαθιδρύσουν στην Ελλάδα και σαν σαράκι ροκάνισε τα μυαλά των ελλήνων;

Ο «Μπουμπούκος» προσπαθεί να πείσει, ότι ντε και καλά είμαστε έλληνες και ότι είμαστε μια φυλή που έφερε τον πολιτισμό. Μπορεί αγαπητέ «Μπουμπούκο», να είναι έτσι όπως τα λες, αλλά οι σημερινοί έλληνες δεν έχουν καμιά απολύτως σχέση με τους έλληνες εκείνους που είχαν ελεύθερο πνεύμα και χωρίς τα απαίσια «ου» και «ου» της χριστιανικής, εβραϊκής θρησκείας που μας γέμισε με ενοχές.

Τέλος πάντων, έτσι κι αλλιώς, τώρα πια είναι η εποχή που θα καταφέρει η εβραϊκή θρησκεία να μαζέψει μπόλικα «ζωντανά» γύρω από τα μαγαζάκια της, μια και οι περισσότεροι θα θέλουν να βρουν την παρηγοριά εβραίο θεό.

Έτσι λοιπόν και εγώ σύμφωνος με την εποχή μετά ΔΝΤ, θα πρέπει να πω δύο λόγια για αυτά που μας ήρθαν και θα εξακολουθήσουν να μας έρχονται στην ξερή μας την κεφάλα. Τι είναι λοιπόν το ΔΝΤ; Τίποτα, ένας ακόμα οργανισμός που σκοπό έχει τον εκφοβισμό και καθυπόταξη όλων των «ζωντανών» (συνήθως με νοημοσύνη δυστυχώς), πλασμάτων.

Όλοι τα ρίχνουν στον περίφημο Γιωργάκη. Κανείς όμως δεν λέει ποιος έδωσε την δυνατότητα σε έναν άνθρωπο χωρίς κανένα χάρισμα να κυβερνήσει την χώρα. Ξέρετε γιατί; Γιατί το έχουμε στο DNA μας να ψάχνουμε συνεχώς για άλλοθι. Ποιος φταίει; Οι άλλοι φταίνε.

Επιβάλλονται συνεχώς και νέα μέτρα. Κόβουν μισθούς, κόβουν συντάξεις, κόβουν το ένα, κόβουν το άλλο, αλλά τα «ζωντανά», εκεί στους καναπέδες τους, με την ελπίδα πάντα, ότι κάποιοι άλλοι θα αφήσουν τους καναπέδες και θα κατέβουν στο πεζοδρόμιο για να επωφεληθούν και όλοι οι υπόλοιποι που δεν εγκαταλείπουν τον καναπέ τους.

Κι όμως ελληνάρα. Οι άλλοι μας τελείωσαν. Πρέπει λοιπόν κάποτε να σηκωθείς από τον καναπέ. Δεν βλέπεις ότι ο Γιωργάκης προσπαθεί να αλλάξει την αλυσίδα της Ελλάδας ενώ αυτή κινείτε και μάλιστα σε κατηφόρα;

Τέλος πάντων. Αρκετά κάθισα και ασχολήθηκα. Λέω να πάω στον αγρό μου πάλι και να σαπίσω στον καναπέ μου και εγώ μαζί με όλα τα υπόλοιπα «ζωντανά». Την καλημέρα μου λοιπόν και καλό σας ύπνο. Μη αρχίσετε να παραπονείστε όμως, όταν θα μείνετε ρακένδυτοι και χωρίς βρακάκι στον κώλο σας…



0 ΠΟΤΙΣANE:

Δημοσίευση σχολίου

 

ΡΑΠΑΝΑΚΙ Copyright © 2008 Black Brown Art Template by Ipiet's Blogger Template