Και να που ήρθε η λεγόμενη «μεγάλη» μέρα. Εγώ σαν φυτό που είμαι, δεν ξέρω τι είναι η μεγάλη μέρα που πολλοί επικαλούνται. Τουλάχιστον έτσι διαβάζω σε διάφορα blogg. Λένε ότι και καλά ήρθε η ώρα να διώξουμε τον Γιωργάκη με την γελοία του φάτσα.
Χμ… για να πω την αλήθεια, δεν νομίζω ότι θα κατέβει κόσμος. Βλέπεις τετρακόσια και βάλε χρόνια σκλαβιάς είναι πάρα πολλά για να μπορέσει ένας λαός να αποκτήσει τόλμη τέτοια που θα τον κάνει να επαναστατεί εναντίον του κάθε Γιωργάκη.
Πώς είπατε; Δεν είναι έτσι; Καλά, μπορεί να κάνω λάθος. Είπαμε φυτό είμαι και δεν ξέρω καλά τα πράγματα. Τώρα μακάρι να κάνω λάθος και να γίνει ο χαμός σήμερα, αλλά μάλλον τρεις και ο κούκος θα είναι, μιας και τα πονηρά καθάρματα που λέγονται εργατοπατέρες, διαλέγουν πάντοτε μέρες πολύ βροχερές για να κατεβάσουν κόσμο.
Άντε τώρα να πείσεις τον έλληνα να αφήσει τον ζεστό του καναπέ και να κατέβει στον δρόμο που από την βροχή μπορεί και να λιώσει. Βλέπεις έχουμε γίνει σαν ζαχαρωτά από το κάτσε, κάτσε στον καναπέ.
Τέλος πάντων, εγώ σαν φυτό που είμαι, λέω ότι και σήμερα θα βγουν στους δρόμους πάλι τα άλλα φυτά του ΠΑΜΕ, θα φτάσουν μέχρι το μπουρδέλο που κάποιοι το λένε Βουλή, θα αφήσουν να περάσουν μερικά δευτερόλεπτα και μετά η «φωνή» θα διατάξει τα φυτά, να αφήσουν τα σημαιάκια (μη τους πουν ότι είναι και κακά παιδάκια), στο van (κρίση έχουμε που να φτιάχνουν πάλι άλλα σημαιάκια) και να αποχωρήσουν ήσυχα – ήσυχα σαν φυτά που είναι.
Μη φοβάστε όλα τα ξέρει ο Γιωργάκης και για αυτό δεν ανησυχεί. Άλλωστε το κεφάλαιο ήξερε καλά ποιον έκανε αρχηγό για να το εκπροσωπήσει. Άλλωστε το ΠΑΣΟΚ ήταν πάντοτε φοβερά αριστερό κόμμα με δεξιές τσέπες. Για αυτό σας λέω, δεν πρόκειται να γίνει τίποτα ούτε και σήμερα.
Θα συγκεντρωθούν ο καθένας σε διαφορετικά σημεία, θα έχουν τα διάφορα λαμόγια να βγάζουν λόγους, θα κουραστούν οι πεντακόσιοι από τους χίλιους συγκεντρωμένους και όταν είναι να ανηφορίσουν προς το χαμαιτυπείο που λέγετε Βουλή, οι πεντακόσιοι θα τραβήξουν για το σπιτάκι τους μιας και τα λαμόγια που έβγαζαν τους λόγους τους πέθαναν στην ορθοστασία.
Μακάρι να κάνω λάθος σε όσα λέω, αλλά δυστυχώς δεν θα κάνω λάθος και για άλλη μια φορά θα επιβεβαιώσουμε πόσο τεμπέληδες και δειλοί είμαστε σαν λαός. Άντε ρε μάγκες και τα λέμε στην μικρή πορεία που θα γίνει. Δεν βαριέσαι; συνηθισμένα πια τα φυτά από τα χιόνια. Άντε Γιωργάκη, μετά από την σημερινή αποτυχία, μπορείς να κόψεις κι άλλο τους μισθούς. Μόνο πρόσεχε βρε αδερφέ λίγο. Να κόψεις τους μισθούς τόσο, ώστε να μπορεί ο βλαμμένος έλληνας να αγοράζει τον frappe του, άντε και καμιά πίτσα, να πληρώνει την τηλεφωνική του γραμμή για να έχει σύνδεση στο internet για να μπορεί να επισκέπτεται τα χιλιάδες blog που ασχολούνται με τσόντες και με την Αλεξανδράτου.
Έτσι πίνοντας τον frappe του, κρατώντας με το ένα χέρι το ποτήρι, με το άλλο να βαράει και καμιά μαλακία. Γιωργάκη, προχώρα σε θέλει όλη η χώρα.
0 ΠΟΤΙΣANE:
Δημοσίευση σχολίου