4 Απριλίου 2011

ΝΑ ΨΟΦΗΣΕΙ Η ΚΑΤΣΙΚΑ ΤΟΥ ΓΕΙΤΟΝΑ


Λένε ότι περικόπτεται ο 13ος και ο 14ος μισθός από το δημόσιο. Φυσικά όλοι εμείς που ανήκουμε στον ιδιωτικό τομέα, αρχίσαμε ήδη να πανηγυρίζουμε, λες και δεν ξέρουμε ότι αμέσως μετά είναι η σειρά μας.
Άλλοι πάλι λένε ότι πρέπει να διώξουν τους εργαζόμενους στα ελληνικά πετρέλαια, για να προσληφθούν άλλοι με το μισό μεροκάματο επειδή λέει υπάρχει ανάγκη. Είμαστε τελικά για πολύ βούρδουλα σαν λαός.
Αντί να ζητάμε να αυξηθούν οι μισθοί, εμείς χαιρόμαστε, επειδή θα μειωθούν οι μισθοί, έτσι για να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα μας. Να λοιπόν γιατί αυτή η χώρα δεν κατάφερε να μεγαλώσει ποτέ και αντιθέτως, όσο περνούν τα χρόνια συρρικνώνεται όλο και πιο πολύ.
Είμαστε πραγματικά για κλάματα. Δεν κάνουμε τίποτα για να φύγει από την χώρα μας το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, γιατί οι μισοί (που έχουν ακόμα δουλειά με μεροκάματο της πείνας), παρακολουθούν με αγαλλίαση τους άλλους μισούς που δεν έχουν δουλειά και ίσως κατεβαίνουν στο πεζοδρόμιο.
Δυστυχώς όμως, δεν έχουμε καταλάβει, ότι όταν το διπλανό σπίτι έχει πιάσει φωτιά και εμείς καθόμαστε και παρακολουθούμε, σε λίγο η φωτιά αυτή θα επεκταθεί και προς το δικό μας.
Όσο για την υπερφίαλη αριστερά; Ε, αυτή είναι πραγματικά για να την κλαίνε η ρέγκες. Το ΚΚΕ, είναι εντελώς ανεύθυνο για να αναλάβει σαν μπροστάρης και να ξεσηκώσει τον λαό. Θέλει μέσω του ΠΑΜΕ, να κάνει παρελάσεις με στιλ και να μην ανοίγει ούτε μύτη, μη τυχόν και το κατηγορήσουν για επεισόδια. Αλλά έτσι μάγκες μου, δεν μπορεί να πέσει μια κυβέρνηση. Αντιθέτως μάλιστα, έτσι γίνετε ακόμα πιο δυνατή, αφού έχει ως άλλοθι το ότι ο λαός είναι μαζί της.
Για αυτό, δεν υπάρχει καμιά ελπίδα πλέον για την χώρα μας. Ο έλληνας το μόνο που σκέφτεται είναι η ποδοσφαιρική του ομάδα και μόνο για αυτήν κατεβαίνει σε διαδηλώσεις. Τελικά είμαστε ο πιο κοιμισμένος λαός ίσως και ολόκληρης της υφηλίου. Κρίμα για εμάς, κρίμα για τα παιδιά μας.
Το μόνο πράγμα που ίσως μπορεί να μας κάνει καλύτερους και ενωμένους, μπορεί να είναι ένας πόλεμος. Ναι, μη γελάτε, μπορεί να είμαι φυτό, αλλά κάτι σκέφτομαι και εγώ. Δεν έχουμε πλέον καμιά ελπίδα, εκτός και αν ξεσηκωθούμε. Αλλιώς τελειώσαμε.

1 ΠΟΤΙΣANE:

Ανώνυμος είπε...

Πόσο σωστά τα λες ρε ραπανάκι...!!!
Η αλήθεια είναι πως τόση ξεφτίλα τριγύρω και παντού, τόσος ξεπεσμός, τόσο δούλεμα, τόση κλεψιά και βρωμιά με κάνει να αισθάνομαι οτι ζω (όχι πως το διαπίστωσα μόλις τώρα) ανάμεσα σε σκουλίκια και ύαινες που σκοπεύουν να μην αφήσουν τίποτα όρθιο.
Η διαπίστωση οτι όλες οι κομματοκουφάλες και οι παρατρεχάμενοί τους (για να γλύψουν κανα κοκκαλάκι) είναι μια εταιρία, που άλλοι τα παίρνουν για να πουν κι άλλοι για να μην πουν, άλλοι για να κάνουν και άλλοι για να μην κάνουν με κάνη έξαλη.
Ζούμε σε συνθήκες που θα έπρεπε να γίνει επανάσταση αν υπήρχαν αριστερά κόμματα ΜΕ αρχ---α και όχι αριστερά κόμματα ΑΡΧ---Α. Κόμματα που υπάρχουν μόνο για να δημιουργούν επίφαση δημοκρατίας. Και καλά ότι υπάρχει αντίλογος και πολυφωνία. Στην πραγματικότητα δεν θέλουν να αλλάξει απολύτως τίποτα (αυτό έχουν συμφωνήσει...άλλωστε). Γι΄αυτό μόνο γαβγίζουν και ως γνωστό σκύλο που γαβγίζει μην τον φοβάσαι.
Αν "δάγκωναν" κανέναν κλέφτη και απατεώνα που ασύστολα παρανομεί είτε αυτός κυβερνά είτε κρύβεται πίσω από αυτόν που κυβερνά, τότε ο κοσμάκης μπορεί και να συντασσόταν με τον δυναμικό διεκδικητή της νομιμότητας και δικαιοσύνης.
Αυτοί όμως όχι μόνο δεν θέλουν να συσπειρώσουν κόσμο αλλά θέλουν και να τον διασπάσουν (βλέπε ξεχωριστές και μεμονωμένες συγκεντρώσεις την ίδια μέρα στο κέντρο της Αθήνας).

ΓΡΑΦΕ ΡΑΠΑΝΑΚΙ ΟΣΟ ΜΠΟΡΕΊς ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΙς ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΚΟΥΦΑΛΕς ΤΗς ΡΕΜΟΥΛΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΡΟΥΣΦΕΤΙΟΥ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΙς ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΕΣ ΚΟΥΦΑΛΕΣ ΤΗς ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗς ΚΑΙ ΤΗς ΑΠΑΤΕΩΝΙΑΣ.

θα διαδώσω το blog ΣΟΥ ΠΑΝΤΟΎ...

Δημοσίευση σχολίου

 

ΡΑΠΑΝΑΚΙ Copyright © 2008 Black Brown Art Template by Ipiet's Blogger Template